Straten kronkelen langs en door elkaar. Fietsers manoeuvreren sneller door de eenrichtingsweggetjes dan de mooie oude auto’s. Een zeldzame toerist staat midden op straat geconcentreerd naar zijn kaart te staren en draait ‘m nog maar eens een kwartslag. De Cubaanse stad Camagüey brengt buitenstaanders in opperste staat van verwarring. En dat is prachtig.
Huacachina is een onwerkelijk plek. Tussen de zandduinen ligt een natuurlijk meer met wat palmbomen. Huacahina in Peru is een heuse oase. Leuk voor een dagtrip, maar ook een ideale plek om langer te relaxen.
In Peru verbeter ik niet alleen mijn Spaans, ik leer ook een nieuwe taal. De taal van street art. Qua kennisniveau ben ik namelijk een echte ’toy’ in het wereldje: een beginner. Nu heb ik helemaal niet de ambitie om ooit een ‘king’ (een zeer gerespecteerde graffiti artiest) te worden, interessant vind ik het wel. Daarom neem ik in Lima een kijkje in de street art cultuur.
Zand in mijn neus. Zand in mijn schoenen. Zand in mijn haar. Zand in mijn fototoestel. Zand in mijn oor. Zandhappen is precies waarom ik in Huacachina in Peru ben. Deze kleine oase tussen de zandduinen staat bekend om sandboarden en dune buggies.
Cusco, of Cuzco, in Peru is de perfecte uitvalsbasis voor een bezoek aan de Machu Picchu en tours in de Sacred Valley. De stad is zelf ook de moeite waard. Plak dus zeker een dagje sightseeing in Cusco vast aan je drukke schema. In 8 uur tijd kun je al flink veel zien. Check deze dagplanner.
Op Facebook zie ik een paar foto’s voorbijkomen van bergen met een regenboogmotiefje. Daar moet ik heen! Gelukkig staat er een reisje naar Peru op de planning, dus de Rainbow Mountain gaat direct op de to do-lijst.
Holguín is zo’n stad waar veel mensen alleen het vliegveld zien. Ze hollen de stad zo snel mogelijk uit. Het aantal bezienswaardigheden is teleurstellend. Toch heeft Holguín ook iets charmants. Een reden om juist stil te staan. De charme vind je in de gemoedelijke levensstijl en de openheid van de Cubanen.
Het centrum van Leuven kun je prima te voet ontdekken. Je mist dan wel de stadsrand. En dat is zonde, want dat is qua bezienswaardigheden misschien nog wel leuker dan de Oude Markt en omliggende straatjes. De oplossing: een fietstocht.
Baracoa in Cuba bezoek je niet voor architectuur of musea. Naar Baracoa ga je voor de sfeer en de mensen. Het gaat om de ervaring, niet om het aftikken van bezienswaardigheden. Die ervaring begint al voordat je er bent. Want Baracoa ligt zeer afgelegen achter de bergen in het uiterst oostelijke puntje van Cuba: dat is een flinke reis. Een reis richting heel veel regen.
