De eerste keer ayahuasca drinken is eng. Er spoken zoveel vragen, onzekerheden en angsten door mijn hoofd. Hoewel iedereen zegt dat het goedkomt, vind ik dat moeilijk te geloven. En als ik dit allemaal ervaar, dan zijn er vast meer mensen met dezelfde twijfels. Dus daarom deze blog. Over hoe een ayahuasca ceremonie bij Inca Shipiba in Peru er aan toegaat.
Iemand bindt ruw een deken om mijn hoofd terwijl mijn handen al langs mijn lichaam zijn gebonden. Er is veel rumoer om me heen. Ik schiet vol in de paniek. Er wordt aan me gesjord. Ik merk dat ze snelheid moeten maken om me hier weg te krijgen. Het lukt ze niet. Want als ik even rustig ademhaal, weet ik weer waar ik ben. Ik lig veilig op een matje in een Maloka in de jungle van Peru. Onder invloed van ayahuasca.
Al drie weken zit ik in de Peruaanse jungle nabij Nauta, waarvan één week vrijwillig en twee verplicht. Het vooruitzicht? De ene dag rooskleurig, de andere dag wat minder leuk.
Poeh, dit is een blog die ik niet aan zag komen zeg. Ik ben gestrand in de jungle van Peru. Precies een week geleden ontdekte ik dat ik niet verder kon reizen. Dit is hoe ik het tot nu toe ervaar.
Ik vlieg over rijstvelden en palmbomen waar de ochtendmist langzaam overheen trekt. Ik kan me nauwelijks een voorstelling maken van hoe het leven er daar beneden uit ziet. Of hoe mijn leven er zo uit ziet: ik vlieg naar Koh Phangan in Thailand voor een Yoga Teacher Training. Vier weken lang, zes dagen in de week leer ik alles over yoga. Dit is hoe ik het beleef.
