Een ayahuasca ceremonie bij Inca Shipiba in Peru: ff praktisch

Laatste update: 1 juli 2021

De eerste keer ayahuasca drinken is eng. Er spoken zoveel vragen, onzekerheden en angsten door mijn hoofd. Hoewel iedereen zegt dat het goedkomt, vind ik dat moeilijk te geloven. En als ik dit allemaal ervaar, dan zijn er vast meer mensen met dezelfde twijfels. Dus daarom deze blog. Over hoe een ayahuasca ceremonie bij Inca Shipiba in Peru er aan toegaat.

Mensen die vaker ayahuasca hebben gedronken, lopen de dag van de ceremonie lekker chill rond zonder zorgen. Ik vind het juist enorm spannend en wil weten wat ik kan verwachten. Met het antwoord “Tja iedere ceremonie is anders”, kan ik niet zo veel. Het blijkt overigens wel waar. In grote lijnen is de aanpak en opbouw van een ayahuasca ceremonie hier in de jungle bij Nauta wel steeds gelijk.

De uren voor de ayahuasca ceremonie

De voorbereiding op een ayahuasca ceremonie begint eigenlijk al na de lunch. Want daarna eet ik niks meer. Omdat overgeven erbij hoort, kan mijn maag maar beter leeg zijn. Water en thee zijn wel prima. Soms is er voorafgaand aan de ceremonie een bloemen-/kruidenbad. Dat klinkt heel luxe, maar betekent simpelweg dat de sjamaan een paar teiltjes water met gesneden bladeren (onder andere sigame sigame, een plant voor het vinden van liefde wordt me toevertrouwd) over me heen gooit bij de rivier. Daarna mag ik me niet afspoelen.

Vanaf 19 uur neem ik plaats in de maloka, de ruimte waar de ceremonie plaatsvindt. Wat later mag ook, net wat ik zelf fijn vind. De ceremonie begint namelijk om 20 uur, dus die tijd ervoor is vooral bedoeld om even tot rust te komen, te mediteren, na te denken over een intentie en me simpelweg mentaal voor te bereiden op wat er komen gaat.

Als de ceremonie begint

In de maloka liggen matjes klaar met een kussen voor iedereen, ook voor de sjamaan. Ernaast staat een teiltje om in over te geven. In het midden staat een blok met kaarsen, een grote kan water en anti-muggen spiralen. Er hangen dromenvangers, een trommel, wat kleine maskers en een soort ritselinstrumenten gemaakt van bladeren aan de muren van de maloka.

Als sjamaan Mathilde arriveert begint zij rustig het één en ander voor te bereiden. Ze poetst de glaasjes, neemt de fles ayahuasca onder de loep (gewoon een oude cola-fles, oliefles of wijnfles) en, als het nog niet naast ieders matras ligt, deelt zij of één van haar volwassen kinderen wc-papier uit. De ayahuasca kookt de sjamaan zelf in haar openluchtkeukentje. Meestal niet op de dag zelf, want het goedje is best lang houdbaar. Mathilde steekt een mapacho op, een soort tabak, en loopt hiermee al zuigend en blazend door de maloka om de ruimte te reinigen. Of ze vraagt iemand anders dit voor haar te doen. Iedere deelnemer wordt ook gereinigd. Soms krijg ik rook in mijn gezicht geblazen, soms op mijn hoofd en een andere keer juist in mijn handen of rondom mijn buik. Af en toe is er ook een rozenwater-achtig iets dat ik in mijn handen krijg om uit te smeren over mijn gezicht en lichaam.

Er wordt trouwens flink wat afgerookt tijdens zo’n ceremonie. Zowel door sjamaan Mathilde en haar kinderen als door deelnemers. Meestal mapacho, vanwege de medicinale krachten. De geur kalmeert en de rook zuivert de energie van de ruimte en de deelnemers en houdt negatieve geesten buiten. Is er geen mapacho, dan zijn gewone sigaretten ook oké. De regels zijn blijkbaar niet zo strikt.

Na de reiniging en een kort welkomstwoordje, wordt er soms gevraagd of iedereen een intentie wil delen. Dat kan van alles zijn, van ziektes en kwaaltjes die je graag wilt helen tot meer inzicht in jezelf. Dan zingt Mathilde een icaro (een sjamanistich lied) in de ayahuasca fles en is het tijd om de glaasjes ayahuasca in te schenken. Eén voor één nodigt ze ons uit naar voren te komen en het goedje te drinken. Net voordat ik drink denk ik nog eens aan mijn intentie en dan sla ik het achterover. Ik vrees het ergste van de smaak: het moet heel vies zijn. Het valt me juist reuze mee! Het doet me aan drop en salmiak denken. Dit is prima te doen, denk ik dan nog. Zo rond ceremonie vier begint de smaak me echt wel tegen te staan.

Zodra iedereen heeft gedronken, inclusief de sjamaan, gaan de kaarsen uit en begint het wachten. Gewoon zittend of liggend op de matras in stilte. Tijdens mijn eerste ceremonie zijn mijn gedachten all over the place. Wat als het eng is? Hoe stuur ik mijn gedachten? Dat overgeven lijkt me verschrikkelijk, of nog erger, wat als ik in mijn broek poep? Dat schijnt te gebeuren. Het is zelfs de bedoeling! Nou ja, niet in je broek misschien… Het idee bij ayahuasca is namelijk dat je ‘purged’: overgeven, zweten, huilen, gapen, poepen, plassen, winden laten. Daarmee maak je namelijk je lichaam en je geest schoon. Je laat dingen letterlijk en figuurlijk los. Het voelt wel een beetje ongemakkelijk om dat in de nabijheid van andere mensen te moeten doen. Maar, als ik eenmaal in de ceremonie zit, is al die schaamte weg en ben ik ook totaal niet onder de indruk van andere mensen die spugen en rochelen. Terwijl ik dat normaal gesproken echt super smerig zou vinden. En gelukkig weet ik iedere keer de weg naar het toilet te vinden. Pfiew!

Wachten op ayahuasca

Het wachten op ‘iets’ duurt ergens tussen de 20 minuten en twee uur. De eerste keer kan het lastiger zijn, omdat er zoveel onzekerheid door je hoofd gutst. Steeds denk ik iets te voelen of te zien, of verbeeld ik het me maar? Uit ervaring weet ik nu dat je het echt wel weet als de ayahuasca actief is. Het valt niet te ontkennen. Het is alleen lastig om me er de eerste keer aan over te geven, om het helemaal te vertrouwen. Gelukkig zijn er wat trucjes om mezelf kalm te houden. Als ik het een beetje lastig heb in mijn ayahuasca visioenen, ga ik terug naar mijn ademhaling en verzeker ik mezelf dat ik veilig op een matje lig. Soms helpt het om even wat te gaan verliggen, dan weet ik weer dat ik nog steeds in het hier en nu ben.

Icaros: liederen door merg en been

Na een tijdje, ik denk als sjamaan Mathilde zelf de ayahuasca voelt, begint zij icaros te zingen. Krachtige liederen op verschillende snelheiden en toonhoogtes die me dieper in de ayahuasca-staat brengen. Soms is er even stilte en dan gaat het weer verder. Of er wordt aangeboden om nog een beetje ayahuasca te drinken. Alleen de eerste ceremonie neem ik een tweede glaasje. Daarna niet meer. Ook zoon Wilson en dochter Sara zingen liederen. Ik merk dan ook echt de kracht van Mathilde: haar liederen zuigen me helemaal op, in a good way. De icaros van Wilson en Sara zijn wat lieflijker en zachter, gaan minder door merg en been. Bij sommige ceremonies gaat Mathilde voor me zitten en zingt dan specifiek voor mij. Dat voelt extreem krachtig en helend. Dat doet ze overigens voor iedereen hoor.

Leestip! Ayahuasca in Peru: over ontvoeringen, ongedierte en overgeven.

Tussendoor kletsen Mathilde en haar kinderen wat. Volwassen kinderen dus, met een eigen gezin enzo. Af en toe zijn ze er beide bij, soms is het alleen Sara of Wilson. Wilson is bij zijn moeder in de leer, zijn moeder zegt ‘m dan de woorden voor die hij moet zingen. Ik vind het wel lekker hoe ontspannen dat gaat. Zelfs de telefoon wordt erbij gepakt om even mee te spelen terwijl we op de werking van het plantenmedicijn wachten, of juist na afloop. Doordat zij zo relaxed met de ceremonie omgaan, voelt het als een alledaagse zaak om gewoon aan de ayahuasca te gaan.

Lichamelijke behoeften

Tijdens de ceremonie moet ik vooral veel huilen en gapen. Ook ga ik regelmatig naar de wc. Soms loop ik daar heel relaxed en nuchter heen, andere keren lijkt het allemaal heel gammel. En overgeven doe ik dus in het teiltje. Dat blijkt eigenlijk heel bevrijdend te zijn en helemaal niet vervelend. Als er weinig meer in me zit om uit te spugen, zegt iemand dat ik water moet drinken. Dat helpt, anders zit ik te kokhalzen zonder inhoud en dat is wel ongemakkelijk. Na het overgeven is het echt even op adem komen. Het liefst zou ik nu mijn tanden poetsen.

Verder merk ik dat ik regelmatig heftig ademhaal. Veel zucht ook. Soms ben ik bang dat ik anderen daarmee lastig val, maar die gedachte verdwijnt net zo snel als ‘ie komt. Regelmatig moet ik verliggen, mezelf omarmen, m’n dekentje weer recht trekken, me uitrekken, m’n hoofd bewegen: ik ben er maar druk mee.

Liefdevol einde…

Een ceremonie duurt tot ongeveer middernacht. Net zoals in de kroeg in Nederland, is er hier een afscheidslied. En dat is prachtig. Iedereen wordt kort toegezongen en na een paar dagen merk ik dat ik zelf ook zachtjes mee zing: Kim, Kim, te canto para ti, te canto para ti, te canto para ti. Todo es amor, amor, amor. Todo es amor. In de video zingen sjamaan Mathilde en haar dochter een stukje van het lied.

Wie wil, mag ook zelf een lied zingen. Ik ben daar niet zo van, maar vind het wel erg mooi als andere deelnemers dat doen. Daarna gaan de kaarsen weer aan en iedereen wordt bedankt voor zijn of haar aanwezigheid. De ceremonie is nu misschien wel over, maar de ayahuasca nog niet. In de naweeën blijven er beelden, gedachten en inzichten langs komen. Ik kan nog lang niet slapen. Ik blijf nog een poosje in de maloka. Dat doen de meeste mensen. Gewoon nog even napraten, een grapje maken en rusten. Ook wordt er meer gezongen nog na sommige ceremonies. Af en toe zijn de woorden zoek, of krijgt iemand zijn gitaarkist niet open, maar met een beetje geduld komt het er wel. Of niet, en dat is ook goed.

Heel langzaam voel ik de ayahuasca uitwerken. Zeker de eerste keer lijkt de nacht zo oneindig lang te duren, totdat ik eindelijk in slaap val. Als ik weer wakker word, ga ik naar mijn eigen tambo (hutje) om daar even verder te slapen. Het is dan meestal al een uurtje of vijf, zes in de ochtend. De volgende dag ben ik moe maar voldaan. De ene keer wat meer dan de andere keer. De ayahuasca zit nog steeds in mijn lichaam en reageert nog. Soms op muziek en dan voel ik me gammel, soms fysiek en stuurt het je continu naar het toilet om je verder te reinigen.

Maar wat als ik er nou niks van merk?

Het komt regelmatig voor dat mensen de eerste (of zelfs tweede of derde) keer er niks tot weinig van voelen. Ik denk dat dat grotendeels komt door de gedachtenbrei in ons hoofd. De kunst is dus om je er aan over te geven. Grappig genoeg hoorde ik in de podcast van Charlotte van ’t Wout over haar ayahuasca ervaring en dat ze een keer de behoefte voelde om aan iemand bij wie er weinig gebeurde te zeggen dat dankbaarheid de sleutel was. Dat voelde ik precies zo tijdens één van mijn ceremonies. Ik vond het eerst stom om tegen dat meisje te zeggen, maar de gedachte wilde mijn hoofd maar niet verlaten. Uiteindelijk heb ik haar dus wel vertelt dat gratitude haar kon helpen. Geen flauw idee of dat ook zo was, maar het voelde heel waar.

Voorbereiden op ayahuasca

Je moet zorgen dat je lichaam klaar is voor ayahuasca om het meeste effect te bereiken. Dat betekent dat je je van tevoren (ergens tussen een maand en een paar dagen) aan een dieet moet houden. Het ligt er maar net aan met wie je praat of welke site je erbij pakt hoe lang dat moet en wat je allemaal niet mag. Maar denk bijvoorbeeld aan vet eten, zuivel, rood vlees, cafeïne, et cetera. Alles wat je lekker vindt zeg maar. Marihuana is ook een dikke no go, dat werkt de ayahuasca echt tegen. Verder zijn er ook dingen die je moet laten: geen seks, geen heftige films kijken of boeken lezen. Ook tandpasta met fluoride is geen goed idee en gebruik ook liever andere natuurlijke verzorgingsproducten.

Ik nam al deze adviezen die ik van Inca Shipiba had gekregen echt super serieus. Eenmaal hier krijg ik al op de eerste dag koffie aangeboden, zat er zout op mijn eten en een paar dagen later kreeg ik een beetje rood vlees. Zo streng zijn de regels dus ook weer niet, maar ik vond het wel fijn dat ik me er aan had gehouden. Geeft toch een beetje zekerheid. Overigens zijn er ook echte Ayahuasca diëten die echt hardcore zijn. Ook die kun je bij Inca Shipiba doen, onder begeleiding en advies van Mathilde, de sjamaan.

Wat trek je aan bij een ayahuasca ceremonie?

Bij Inca Shipiba trek je aan waar je zelf zin in hebt. Bij sommige retreats is witte kleding verplicht. Hier niet. Kies voor iets makkelijks, iets wat lekker los zit. Ik kreeg bij mijn eerste ceremonie de tip om een loszittende jurk aan te doen en geen ondergoed. Geen ondergoed omdat het kan knellen en omdat je zo eenvoudiger naar het toilet kunt.

Wat neem je mee naar een ayahuasca ceremonie?

In mijn tas zat een flesje water, een dun vest voor als ik het koud kreeg, een natuurlijke antimuggen roller, een hoofdlampje en een schone onderbroek (na de ceremonie wilde ik die toch per se aan iedere keer merkte ik). Anderen namen ook sigaretten mee. Ik heb ook een keer mijn telefoon meegenomen omdat ik telkens tijdens de ceremonie dingen wilde onthouden. Inzichten enzo. Uiteindelijk lukte het me niet om die echt goed te registreren omdat gedachten steeds vervlogen. Wel leuk geprobeerd. 😉

Weet ook vooral dat je voorafgaand aan je ceremonie alle kunt vragen aan de sjamaan, de begeleider en andere deelnemers. Hoe meer gerustgesteld je bent, hoe makkelijker je je kunt overgeven aan de ervaring.

Ennuh, ga je nou echt keihard spacen?

Nou, behoorlijk ja. Alhoewel ik het niet zou willen omschrijven als spacen. Lees vooral ook over alles wat ik meemaakte tijdens de ceremonies. Of, hoe ik plotseling in plaats van een weekje ayahuasca retreat in de jungle drie weken strandde in de jungle.

Handige links voor je Peru trip

• Accommodatie. Favoriet blijft toch Booking.com. Verblijf je het liefst in een hostel? Check Hostelworld.
• Activiteiten. De leukste tours en activiteiten boek je bij GetYourGuide en Viator. Je kunt het ook proberen bij WithLocals. Voor ‘gratis’ wandeltours: check Freetour.com en GuruWalk en voor fietstours moet je bij Baja Bikes zijn.
• Attracties en musea. Neem ook een kijkje bij Tiqets voor tickets voor musea en attracties (je krijgt 5% korting met de code KIMOPREIS22)
• Autohuur. Ik huur het liefst bij EasyTerra en Sunny Cars vanwege hun all-inclusive / worry-free aanbod. Meer prijzen vergelijken? Dat doe je bij Discover Cars.
• Bussen. Reserveer bussen en treinen in Peru met Busbud, 12Go of Omio.
• Geld. Op sommige plekken wordt je Nederlandse bankpas misschien niet geaccepteerd, regel daarom een prepaid creditcard bij Revolut.
• Reisgidsen. Noem me ouderwets, maar ik vind het nog altijd fijn om een papieren reisgids door te bladeren. Te koop bij onder andere Bol.com en Amazon.
• Reisuitrusting. Koop je gear bij Bever of Decathlon, of gewoon bij Bol.com.
• Simkaart. Pas op voor onverwachte hoge bel- en internetkosten. Koop een lokale simkaart ter plekke of regel er eentje online via Airalo.
• Verzorgde reizen. Liever compleet verzorgd op vakantie? De keuze is reuze: van ANWB vakanties tot Sawadee, of liever Tui of Shoestring?
• Vliegtickets. Vergelijk je opties! Check in ieder geval Momondo, Skyscanner en Kiwi.
• Yoga retreat. Of ga voor een mooi yoga retreat in Peru!

Sommige links op deze site zijn affiliate links. Als jij iets via zo’n link koopt, ontvang ik mogelijk een commissie.