Laatste update: 17 september 2024
Ik plof bekaf op het smalle kajuitbedje van de Balearia boot van Barcelona naar Mallorca. De tranen kan ik nét tegenhouden. Aan boord gaan met mijn hond was een echte uitputtingsslag waarbij gelukkig geen gewonden zijn gevallen. Maar, voor de terugweg heb ik een andere tactiek!
Met de hond naar Mallorca of Ibiza
Ik heb écht goed vooronderzoek gedaan. Op de Balearia boot kun je je hond of in de kennel doen of je kunt een pet friendly cabin boeken en dan mag ‘ie gewoon met jou mee de hut in. Mensen met honden gaan als laatst aan boord omdat het anders te stressvol zou zijn voor de hond. Gevaarlijke honden moeten een muilkorf om, alle honden moeten aan de lijn. Helder verhaal, toch?
Overweeg je langere tijd naar Ibiza, Mallorca, Formentera of Menorca te gaan, dan kan je hond gewoon mee. Gewoon in het vliegtuig. Of gewoon op de boot. Heb jij een relaxte hond, dan is dat allemaal prima. Alleen is dat voor mijn hond niet zo gewoon, maar een hele onderneming. En omdat ik graag had geweten wat me te wachten stond, schrijf ik deze blog voor je. Dit is dus meer mijn ervaringsverhaal, alle praktische dingen vind je in mijn blog over met de auto naar Mallorca of Ibiza reizen.
Adoptiehond met een k*tverleden
Mijn hond heeft een gebruiksaanwijzing. Hij is een echte knuffelkont, maar ook ontzettend angstig voor zo’n beetje alles. Dat uit zich in blaffen tegen fietsers, stepjes, scooters, grote mannen, mensen met tassen, mensen die hard praten, mensen die te hard lopen, kinderen… you name it. Mijn Tadzio kun je niet ‘gewoon’ even meenemen naar het terras of loslaten bij kleine kinderen. Het is continu opletten en hard werken met hem. En dat vind ik soms lastig, soms frustrerend, maar hij is het altijd waard.
Hij is een asielhondje uit Polen en sinds augustus 2020 bij mij. We zijn dol op elkaar en ik weet dat dit gedrag komt door alles wat hij heeft meegemaakt. We trainen en we maken steeds een heel klein beetje vooruitgang. Maar kijk nou hoe knap ‘ie is!
Omdat Tadzio zo’n reislustig baasje heeft, moet hij af en toe logeren bij mijn ouders. En dat vindt ‘ie prima. Alleen ga ik nu voor zo’n vijf weken (en dat werden uiteindelijk twee maanden) naar Mallorca met de auto, dus hij kon prima mee. Samen met mijn beste vriend regel ik een prachtige Airbnb met ieder een eigen slaapkamer en een omheinde tuin in een rustige omgeving. Ideaal voor ons en mijn viervoetige vriend dus.
De voorbereidingen: muilkorf, medicatie, buggy
Ik ben al bijna een jaar aan het trainen om Tadzio een muilkorf om te krijgen voor dierenartsbezoek, maar helaas is dat nog niet gelukt. Nu valt hij niet in de categorie gevaarlijke honden, maar ik kan me er iets bij voorstellen als het personeel op de boot zou zeggen dat hij ‘m toch om moet. Hij kan behoorlijk tekeer gaan. En als het moet, dan moet het en krijgen we ‘m al vechtend uiteindelijk wel om, maar die situatie wil ik natuurlijk voorkomen.
Dus ik overleg met mijn dierenarts of hij iets kalmerends kan krijgen. Thuis probeer ik dus al verschillende natuurlijke en homeopathische middelen, zoals Zylkine. En uiteindelijk ook iets sterkers van de dierenarts. In huis lijkt ‘ie er behoorlijk van onder de indruk, maar eenmaal buiten gaat hij dwars door de middeltjes heen. Dat is dus geen optie.
Naarmate de reisdag dichterbij komt, begin ik me meer zorgen te maken en besluit ik een veel te dure hondenbuggy te kopen. Yup, die bestaan. Zelfs met tijgerprint als je wilt. In zo’n hondenbuggy kun je je hond vastzetten met de gespjes en je kunt de kap dichtritsen. Zo zit ‘ie lekker veilig afgesloten, krijgt ‘ie minder prikkels en kan hij niemand kwaad doen. Tadzio lijkt zich wel het mannetje te voelen als hij rondgereden wordt in de buggy. Ik ben dus vol goede hoop dat dit DE oplossing is.
Tussenstop in Frankrijk
We rijden in twee dagen naar Barcelona. We verblijven één nachtje in Zuid-Frankrijk, onverwachts dichtbij de Mont Ventoux (dat zegt de Tour de France-liefhebber wel iets). Vanaf onze veranda is de top te zien, en zelfs vanuit het zwembadje. Maar dat is veel te koud voor de tijd van het jaar. Het appartement is echt heerlijk na een lange autorit. Instant Bohème geeft inderdaad een instant Boheems gevoel.
De volgende dag rijden we door naar Barcelona. Bij het laatste tankstation in Frankrijk stoppen we om Tadzio achterin de bench te doen. Tot die tijd heeft ‘ie voorin bij ons in de Bipper gezeten, maar in Spanje mag dat niet. We worden nog aangesproken door een Spaanse man. Hij tikt op ons raam. Een beetje ongemakkelijk doen we open en hij begint zijn relaas in heeeeeel snel Spaans. Ho ho ho! Hij vertraagt en legt zijn situatie uit: pinpas doet het niet in Frankrijk, te weinig benzine in zijn auto, dus hij heeft wat geld nodig om tot de grens te komen. Hij wil twintig euro, maar dat voelt niet oké. Ik geef 5 euro en hoop dat hij meer mensen treft. En dat het oprecht was. Ik zou ook willen dat iemand mij zou helpen.
Wachten op de boot naar Mallorca
Anyway. Spitsuur in Barcelona. Google Maps verschiet van aankomst 18.50 naar 19.20, dan naar 19.40 en vervolgens zelfs 19.55. En uiteindelijk zijn we al om 19.25 bij de Balearia haven. Als één van de eersten, slechts drie wachtenden voor ons. Ruim op tijd dus. Volgens de parkeerbegeleider mogen we zelfs samen de boot oprijden. Daar ben ik heel blij om, want dan kunnen we ‘t samen regelen met hond.
Maar, zodra de tijd om aan boord te gaan nadert, ontstaat er een beetje chaos. De parkeerbegeleider blijkt beter Spaans dan Engels te kunnen (op zich geen verrassing) en dan stappen alle passagiers uit en begeven zich naar een andere locatie.
We zijn voorbereid dus ik heb een buggy waar ‘ie in zit. Prima. In de wachthal is het best druk en zijn er kinderen die precies op de plek waar Tadzio is willen zijn – en mijn hond houdt niet van mensen, niet van kinderen, niet van niks. Hij zit niet voor niks in een buggy. Dus hier begint de lol al.
Uiteindelijk moet iedereen toch weer naar buiten. Ik sta een beetje aan de zijkant te wachten. De rij schiet niet op, staat stil zelfs. Er verschijnen steeds meer passagiers, ook met honden. Rustige honden. Er vindt zelfs nog een politieachtervolging plaats. De politie vloert een jongen op een paar meter afstand. Een behoorlijk stevige toeschouwer schiet te hulp door met z’n volle gewicht op de gearresteerde jongen te gaan liggen.
Honden blijken helemaal niet als laatste aan boord te gaan én alle bagage moet door een scanapparaat. Zoals op een vliegveld, maar dan in een busje. Ik voel de bui al helemaal hangen.
De beveiliger is niet veilig
Terwijl ik vrijwel iedereen aan me voor laat gaan, raakt Tadzio behoorlijk onrustig. Als mensen te dichtbij komen begint ‘ie wild te blaffen. De reactie van de mensen is ergens nog wel grappig, want die verwachten een baby in zo’n wagen. Ik vraag nog aan de security of de buggy per se door de scanner moet, en ja, dat moet. Als allerallerlaatste haal ik de hond uit de buggy, maar dan is de stress aan alle kanten al te hoog. En de beveiliger is én man én groot én gehaast én komt te dichtbij. Ik heb een bange hond op m’n arm die helemaal uit z’n dak gaat en die man wil nog per se mijn horloge hebben én de hondenlijn. Serieus?! Het is verschrikkelijk. Tadzio hapt en blaft. Ik zweet en stress. En de beveiliger is bang.
Op de boot vol trappen
Omdat ik inmiddels wel de allerlaatste ben, jaagt de steward me op. Ondertussen is de auto al een uur geleden aan boord gegaan en kan Patrick niet bij me komen om te helpen. Vervolgens blijkt de Balearia boot een ontzettend doolhof met hier en daar een lift, maar vooral ook trappen. Echt top met een buggy hoor. Hoe doen ze dit met mensen die slecht ter been zijn? Of in een rolstoel zitten?
Bij de receptie halen we de entreecode van onze kajuit op. De pet friendly cabins bevinden zich een aantal dekken hoger en daar is geen lift naartoe. Vlak voor vertrek plof ik dus bekaf op het smalle kajuitbedje. De tranen kan ik nét tegenhouden. We hebben het gered, maar hoe?! De hut is prima. Eenvoudig, maar met een eigen toilet en douche. Twee bedjes voor ons en twee bakjes en een plasmat voor Tadzio. Er is nog een dek voor honden waar ze even kunnen plassen. Maar dat stelt niet veel voor. Hier zitten trouwens ook de kennels. Ik ben blij dat ik voor de hut heb betaald, want ik vind het er lawaaierig. Er zit een hondje in z’n kennel enorm te trillen.
Omdat het laat in de avond is en Tadzio normaal ook ‘s nachts niet hoeft te plassen, slaan we het uitlaten op het dek over. Minder kans op lastige confrontaties en prikkels. Hij mag het even ophouden en ik heb sowieso spullen bij me om eventuele ongelukjes op te ruimen. Maar hij wil sowieso al helemaal niks meer, want het geklots van de golven maakt ‘m bang. Hij kruipt dicht tegen me aan, diep onder de dekens en we slapen alle drie nauwelijks.
De terugweg: nieuw plan met de hond!
Voor de terugweg bedenken we een andere tactiek. No way namelijk dat Tadzio weer in die mensenmassa via de scanner de Balearia boot op moet. Dat is zo stressvol voor hem (en zijn baasje). Op Mallorca stap ik daarom wat eerder uit de auto en ga ik alvast naar de voetgangersingang. Tadzio wordt met de auto de boot op gereden en kan dan rustig binnendoor richting de pet friendly cabins. Niks aan de hand, heerlijk relaxed. Soms moet je de regels nou eenmaal een beetje buigen.
Tips voor de bootreis met je hond naar de Balearen
Kijk, mijn hond is een lastig mannetje. Dus hopelijk gaat het met jouw hond een stuk soepeler, maar nu weet je in ieder geval wel wat je te wachten staat: drukte, security checks, trappen, et cetera. De voorzieningen op de Balearia boot zijn echt dik in orde, en met een relaxte hond is er dan ook echt geen probleem. Boek dus je boottrip gewoon online. Als je nog even prijzen wilt vergelijken, doe dat dan bij Direct Ferries.
Maar, voordat je nu de auto instapt en die kant op gaat, denk aan:
Controleer de regelgeving voor reizen met je hond. Ieder land heeft andere regels voor honden en hondenbezitters. Zo heeft Frankrijk bijvoorbeeld geen regels voor het vervoer, maar mag je hond in Spanje absoluut niet voorin zitten. Bepaal dus vooraf je route en zoek de relevante informatie per land op.
Zorg voor de juiste inentingen. Ga op tijd naar de dierenarts en informeer jezelf via de site van LICG. In Spanje moet je hond gechipt zijn, ingeënt tegen Rabiës en een paspoort hebben.
Koop spullen. Bereid je reis goed voor met de juiste uitrusting voor je hond om te reizen. Misschien wil je ook een hondenbuggy (ideaal op het terras trouwens). Maar kijk sowieso naar een hondengordel of hondenriem voor in de auto. En zo’n drinkfles is ook wel handig.
Sommige links op deze site zijn affiliate links. Als jij iets via zo’n link koopt, ontvang ik mogelijk een commissie.
Voor het eerst gepubliceerd: januari 2022. Daarna geüpdatet!
