Laatste update: 27 januari 2024
Ik bewonder het Titicacameer vanaf de Uros eilanden. Twee nachten slaap ik onder vijf dikke dekens op een drijvend eiland net voor het stadje Puno in Peru. Een onvergetelijke belevenis.
De eilanden van het Titicacameer
Het Titicacameer is 190 meter lang, 8340 km² groot en op sommige plekken maar liefst 250 meter diep. Het meer verbindt Bolivia en Peru. Aan de Boliviaanse kant liggen de twee grootste eilanden, aan de Peruaanse kant de kleinere, maar dat zijn er een stuk meer. De Uros eilanden, Taquile en Amantaní zijn de toeristische eilanden van het Titicacameer in Peru. Vanuit Puno zijn er veel trips van een halve dag, een dag of twee dagen met overnachting naar de eilanden. Een deel van de Uros eilanden is geheel ingesteld op dagjesmensen, je krijgt dan echt de toeristische ervaring. Op andere Uros eilanden kun je overnachten in een lodge, dat is toch een stukje authentieker.
Overnachten bij Uros Caminos del Titicaca Lodge
Ik kies voor twee nachten in een wat luxere accommodatie: Uros Caminos del Titicaca Lodge. Dat ligt iets meer afgelegen en is kleinschalig met slechts drie kamers. Er worden me prachtige zonsopgangen en zonsondergangen, een heldere sterrenhemel en een geweldige familie die de lodge runt beloofd. I’m in!
Voor 10 soles word ik opgehaald in de stad en afgezet aan de waterkant. Daar ligt al een bootje op me te wachten. Ik betaal 8 soles entree voor het Uros-gebied. Het is krap tien minuten varen door het riet en langs andere Uros eilandjes. Ik word vrolijk verwelkomd op ‘mijn’ eiland. Onder uitbundig gezwaai ga ik aan wal. “Welkom in de familie!” Op het eiland van de Uros Caminos del Titicaca Lodge wonen vader en moeder met hun twee volwassen zonen en schoondochter. Op de meeste eilanden wonen twee of drie families. Er zijn 105 eilanden waarop in totaal zo’n 2000 mensen wonen.
De drijvende eilanden van Peru
De Uros eilanden zijn drijvende eilanden, door mensen gemaakt. De Uros. Zij vluchtten eeuwen geleden het Titicacameer op om aan andere etnische groepen zoals de Inca’s te ontsnappen. Ze bouwden drijvende eilanden van het riet. Het riet, genaamd totora, rot eigenlijk weg aan de onderkant van het eiland en daarom leggen de Uros steeds weer een nieuwe laag op. Het werk is dus nooit klaar. Erover lopen voelt ook een beetje gek. Het is niet drassig, maar wel instabiel. Ik voel de golfbeweging van het water. Of misschien is dat ook omdat ik nog een beetje moet wennen aan de hoogte. Het Titicacameer ligt immers op ruim 3800 meter hoogte.
Als het regent, moeten de eilandbewoners iedere drie dagen een nieuwe laag riet op het eiland leggen. In de droge tijd, is dit eens in de tien dagen. De huisjes worden elk half jaar door zo’n 35 a 40 mensen opgetild om er dan nieuw riet onder te leggen. Een grote familie is dus erg gunstig om te hebben op de Uros eilanden.
Luxe op de Uros eilanden
Mijn accommodatie is fantastisch. Het is ruim, het is kleurrijk, het bed is enorm, er staat een rieten flamingo, wat wil je nog meer? Alles werkt hier op zonne-energie. Ik ben verrast als ik een USB-oplader in mijn huisje blijk te hebben en zelfs bereik heb met mijn telefoon. Zo afgelegen is het dus ook weer niet. Er is een warme douche en een composttoilet. Het kraanwater van de wastafel stinkt wel een beetje. Misschien is het water uit het meer? Lijkt me wel het meest logisch. Ik durf er mijn tanden in ieder geval niet mee te poetsen. Zorg dus dat je voldoende water meeneemt of iets om het water mee te zuiveren, zoals een LifeStraw. Je kunt ook bij de familie nog flesjes water kopen.
Verblijf op een Uros eiland: wat kun je verwachten?
Het eilandje is maar klein, dus een ontdekkingstochtje duurt max vijf minuten. Er zijn verschillende fijne plekjes om te relaxen, een boekje te lezen en van het uitzicht te genieten. Er is een ‘restaurant’ met twee tafels waar ik voor 25 soles een soepje en een mooi opgemaakt hoofdgerecht krijg. Het is een eenvoudige, zelfgemaakte maaltijd met heel veel thee.
Ondertussen wordt de gasbrander in mijn kamer aangestoken. De nachten zijn koud op het Titicacameer. Het wordt heerlijk warm in de kamer. Tussen 19 uur en 20 uur gaat de brander weer uit en krijg ik er een warme kruik voor terug. Vroeg naar bed dus. Dat moet ook wel als je de zonsopgang wilt meepikken. Om vijf uur gaat mijn wekker, maar het is zo bewolkt dat er niets van te zien is. In de maanden december, januari en februari valt er veel regen in de regio en is het dus regelmatig bewolkt. Dat is jammer voor de toeristen, maar goed voor de bewoners van de Uros eilanden. Als het regent, komt het riet namelijk naar de oppervlakte drijven. Dan kunnen ze het eenvoudig uit het water halen.
Het rieten eiland zucht, steunt en kreunt onder de wind. Als het regent, doet het me denken aan de caravanvakanties met mijn ouders vroeger: het geruststellende geluid van de regen op het dak. Vanuit mijn bed kijk ik op het riet en het meer. Het is heerlijk rustig. Enkel de eenden, waaronder mooie exemplaren met een blauwe snavel, in het water maken geluid als ze achter elkaar aanzitten. Dit is alle entertainment die ik nodig heb. Nou ja, vooruit… ik wil ook wel wat doen nu ik toch hier ben.
Taquile eiland bezoeken, een dagtrip
Via de familie heb ik een bezoek aan Taquile geregeld (80 soles inclusief lunch). In de ochtend vaart één van de broers me via de Uros eilanden naar de boot. Ondertussen vertelt hij me meer over de Uros gemeenschap. Eigenlijk zijn alle voorzieningen er. Hij wijst de kleuterschool en school aan. Daar heeft hij ook op gezeten. Iedere dag ging hij met de boot naar school. Voor verder onderwijs moet je naar Puno. Er is een kerk en zelfs een ziekenhuis. De artsen komen uit Puno, maar veel eilanders kiezen in eerste instantie voor hun eigen traditionele geneeskunst.
Met de grote boot is het ruim een uur varen naar Taquile. Op dit eiland wonen zo’n 3.000 mensen. De gids vertelt dat Taquile net Griekenland is. Daar geloof ik in eerste instantie weinig van, maar het blijkt echt waar. Het is prachtig groen en heuvelachtig. Net als op de Uros eilanden is er enkel zonne-energie. Het leven is hier simpel, maar het is wel hard werken. De droge, rode grond is niet ideaal om dingen op te verbouwen, dus veel komt nog van het vasteland.
We gaan aan wal op een strandje aan de zuidkant van het eiland. Het water is hier opvallend helder. Dat is wel anders bij de Uros eilanden, want daar maakt het riet het water troebel. Vanaf het strand lopen we langzaam door de heuvels richting onze lunch locatie.
Naast lunch krijgen we ook een demonstratie van brei- en weefwerk en een lokale dans. Tja… het is wel echt heel toeristisch dit. Maar de mensen zijn niet opdringerig, dus dat maakt het nog een beetje goed. Daarnaast is de uitleg over de gebreide mutsen en de geweven riemen heel interessant. De vrouwen maken de riemen en die kunst is zelfs als Unesco Werelderfgoed vastgelegd. Iedere riem is uniek en vertelt het verhaal van degene die het draagt. Zo kun je er direct zijn of haar levensverhaal aan aflezen en hoef je er niet naar te vragen. Handig! Mutsen breien is mannenwerk en iedere muts is voor een bepaalde levensfase of status. Bijvoorbeeld eentje voor als je verloofd bent, of de burgemeester van de stad. Het breiwerk is zo strak, dat er geen zonnestraaltje doorheen komt.
Hoe drijven de drijvende eilanden van Peru?
Eenmaal ‘thuis’ zie ik de vader van het gezin het riet in verdwijnen. Hij duwt het riet opzij en maakt vele meters. Hij blijkt op zoek te zijn naar eendeneieren. Ik vind het supertof dat de familie ook wat activiteiten voor me in petto heeft. Educatieve activiteiten zelfs.. Zo krijg ik lokale klederdracht aan voor de foto en maak ik een kort boottochtje op een traditionele rieten boot om te zien hoe ze het riet oogsten.
Ook krijg ik uitleg over hoe de eilanden tot stand komen. Hiervoor staat er een miniatuurversie van het eiland klaar zodat ik kan zien hoe de ondergrond eruit ziet (een drassige klont van modder en riet), hoe ze het loszagen en markeren om te wachten op het regenseizoen zodat het loskomt en je het kan gebruiken. Het water is hier 10 tot 15 meter diep, waardoor er ankers nodig zijn om het eiland op z’n plek te houden. Anders wordt je opeens wakker in Bolivia. De uitleg is hartstikke leuk, doen ze echt goed.
Sowieso is deze familie fantastisch. Ik voel me zo welkom en goed verzorgd. Het voelt oprecht. Ik vind het jammer om weg te gaan: wat een fantastisch begin van mijn Peru reis zeg! Als je ook van plan bent om te slapen op de Uros eilanden, dan raad ik je Uros Caminos del Titicaca Lodge heel warm aan. Het kost iets meer als de basic accommodaties, maar dan heb je wel een onvergetelijke ervaring te pakken.
Meer Peru inspiratie?
Handige links voor je Peru trip
- Accommodatie. Favoriet blijft toch Booking.com. Verblijf je het liefst in een hostel? Check Hostelworld.
- Activiteiten. De leukste tours en activiteiten boek je bij GetYourGuide en Viator. Je kunt het ook proberen bij WithLocals. Voor ‘gratis’ wandeltours: check Freetour.com en GuruWalk en voor fietstours moet je bij Baja Bikes zijn.
- Attracties en musea. Neem ook een kijkje bij Tiqets voor tickets voor musea en attracties (je krijgt 5% korting met de code KIMOPREIS22)
- Autohuur. Ik huur het liefst bij EasyTerra en Sunny Cars vanwege hun all-inclusive / worry-free aanbod. Meer prijzen vergelijken? Dat doe je bij Discover Cars.
- Bussen. Reserveer bussen en treinen in Peru met Busbud, 12Go of Omio.
- Reisgidsen. Noem me ouderwets, maar ik vind het nog altijd fijn om een papieren reisgids door te bladeren. Te koop bij onder andere Bol.com en Amazon.
- Simkaart. Pas op voor onverwachte hoge bel- en internetkosten. Koop een lokale simkaart ter plekke of regel er eentje online via Airalo.
- Verzorgde reizen. Liever compleet verzorgd op vakantie? De keuze is reuze: van ANWB vakanties tot Sawadee, of liever Tui of Shoestring?
- Vliegtickets. Vergelijk je opties! Check in ieder geval Momondo, Skyscanner en Kiwi.
- Yoga retreat. Of ga voor een mooi yoga retreat in Peru!
Sommige links op deze site zijn affiliate links. Als jij iets via zo’n link koopt, ontvang ik mogelijk een commissie.
