Yoga op Koh Phangan: leven in m’n yoga bubble

Laatste update: 9 februari 2023

Ik vlieg over rijstvelden en palmbomen waar de ochtendmist langzaam overheen trekt. Ik kan me nauwelijks een voorstelling maken van hoe het leven er daar beneden uitziet. Of hoe mijn leven er straks uitziet: ik vlieg naar Koh Phangan in Thailand voor een Yoga Teacher Training. Vier weken lang, zes dagen in de week, leer ik alles over yoga. Dit is hoe ik het beleef.

Waarom ik een Yoga Teacher Training doe

Ik speel al een jaar of twee met de gedachte méér met yoga te doen en heb eindelijk de knoop doorgehakt. Ik ga het gewoon doen. Al jaren ga ik in Amsterdam trouw naar mijn yogaschooltje en ik vind het heerlijk. Alleen heb ik na al die jaren eigenlijk nog steeds geen flauw idee waarom we een les beginnen met AUM, of ik mijn poses wel goed doe en waarom ik ze eigenlijk doe. Ik merk wel dat ik het heerlijk vind om mijn lichaam te stretchen, dat mijn gedachten even rust krijgen en dat ik soms heerlijk rozig naar huis fiets. Maar, ik wil iets meer verdieping.

Al snel kom ik tot de conclusie dat een Yoga Teacher Training de juiste keuze voor mij is. Ik wil niet op retreat en daar een paar lesjes krijgen en gepamperd worden. Ook fijn, maar daar leer ik niet zoveel van. Als ik echt de diepte in wil, lijkt een yoga docentenopleiding de enige manier. In Amsterdam kan ik ook yogatrainingen volgen, maar die zijn verspreid over meerdere weekenden en ik wil me gewoon een maand volledig onderdompelen in het yogawereldje. Ik kies voor Thailand, vanwege de prijs en het klimaat. Yoga op Koh Phangan lijkt me fantastisch. Dus via Bookyogaretreats kom ik uit bij de 200 HR Yoga Teacher Training van One Yoga Thailand.

Een niet zo’n zen vertrek

Begin 2019 vertrek ik. Niet zonder stress overigens, want niet alleen ik ga naar Koh Phangan, tropische storm Pabuk komt ook. Het is volop in het nieuws. Het is de ergste storm in 30 jaar en toeristen vluchten naar het vasteland. Ik raak volledig in paniek en kan niet anders dan continu aan tsunami’s en verdrinkingsdood denken. Moet ik nog wel gaan? Via Instagram raak ik in contact met een oud-collega, zij zit op dat moment op de eilanden en vlucht niet. Het valt allemaal wel mee, zegt ze, ja er is flinke wind en af en toe valt de elektriciteit uit. Maar de horrorbeelden die in de media worden geschetst herkent ze totaal niet. Ietsje geruster reis ik dus via Bangkok af naar Koh Phangan.

Op de dag van aankomst is het nog even stressen bij de songthaews (de gedeelde taxi’s) maar al snel kom ik erachter dat het meisje naast me precies dezelfde Teacher Training gaat doen. En ze is leuk. Pfiew! Een ander meisje in de songthaew vertelt dat zij naar Agama Yoga School gaat. De plek die op Koh Phangan bekend is vanwege misbruik. Ik durf het meisje er niet naar te vragen, ik wil haar niet onnodig ongerust maken want de dader is al van het eiland af. Later die maand drink ik een kopje thee nabij de Agama yogaschool: het is er uitgestorven. Het nieuws heeft duidelijk invloed op de populariteit van de yogaschool.

Een pittig yogaschema

Ik heb gekozen voor een privéaccommodatie via One Yoga Thailand. Die ligt mooi verscholen in de jungle samen met een handvol andere huisjes op palen. Het is er heerlijk rustig, hoewel er omheen wel flink gebouwd wordt. In eerste instantie is mijn plan om iedere dag te wandelen naar de yoga shala. Dat idee geef ik na twee dagen al op: het is veel te heet en ik verlies er te veel tijd mee. Ik huur een scootertje. Ik ben de allerlangzaamste scooterrijder van het eiland, en proud of it.

Het Yoga Teacher Training schema van One Yoga Thailand is pittig. We moeten dan ook in vier weken tijd aan die 200 uur komen, dus het kan ook niet anders. We starten om 6.45 uur met een meditatie, hebben drie kwartier pauze voor ontbijt, 2,5 uur lunchpauze en zijn dan ergens tussen 18 en 20 uur klaar. Daarnaast hebben we nog huiswerk. Dat doe ik in de lunchpauze of in de avond. Ik dacht dat die lunchpauze me ruim de tijd zou geven om van het strand te genieten, maar de tijd vliegt. En ik ontdek dat yoga met zonnebrandresten en zand tussen je tenen niet prettig is. Bruin worden is geen prioriteit.

Tip! Lees ook alle praktische ins & outs over mijn Yoga Teacher Training.

Veel tranen en mooie woorden

De eerste week van de Yoga Teacher Training op Koh Phangan is zo bijzonder. In een razend tempo leer ik mijn medestudenten kennen. De connecties zijn hier zo gelegd omdat iedereen er met hetzelfde doel is. Mensen zijn zo lief en aardig voor elkaar. Al bij de openingsceremonie vloeien de eerste tranen vanwege de mooie woorden die mensen delen en hoe open en eerlijk iedereen is. In iedere les delen de leraren hun wijze woorden en inzichten en ik noteer het allemaal ijverig. Ik vind mezelf helemaal geen zweverig type, maar hier in deze omgeving komt alles tien keer zo hard binnen. Ik neem het allemaal in me op, huil veel en probeer er zoveel mogelijk van op te slaan in mijn geheugen.

Een andere levensstijl

Die eerste week van de training vliegt voorbij. Ik geniet er echt van. Ik leer mezelf beter kennen en mijn yoga buddies ook. Daarnaast is Sri Thanu op Koh Phangan geweldig om dit allemaal te ervaren. Hier leef ik echt in mijn yoga bubble. Er is een enorm aanbod van yogascholen, maar ook van veganistische en vegetarische restaurants, allerlei spirituele sessies en de mensen die hier rondhangen lijken stuk voor stuk op een of andere manier bezig met soul searching, mentale en fysieke gezondheid. Als ik ergens een smoothie ga drinken, is de kans groot dat de mensen aan het tafeltje naast me het hebben over Ayurveda en dat diegene daarnaast zijn horoscoop uitgelegd krijgt. Het hippiegehalte is hoog en ik vind het prachtig.

De hele yoga training lang mag ik geen cafeïne, alcohol, vlees, vis of suiker. Roken is ook een no go, maar dat doe ik toch al niet. Met die suiker ga ik al snel de mist in, dus die geef ik op. De rest gaat me goed af. Er zijn dan ook meer dan voldoende vegetarische restaurants op Koh Phangan. Ik vind het het moeilijkst om geen cappuccino’s te mogen drinken. Dat staat namelijk voor mij ook synoniem aan een kleine traktatie en rustmomentje. Terug in Nederland, ga ik nog steeds bewuster om met wat ik eet en drink. Zeker wat betreft alcohol merk ik verschil: ik heb er minder zin in en vind de lichte hoofdpijn de dag erna zonde van mijn tijd. Maar ja… na een tijdje thuis te zijn, neemt dat gevoel toch ook weer af.

Yoga every damn day op Koh Phangan

Ondertussen gaat de Yoga Teacher Training door. In de tweede week sta ik te huilen op mijn yogamat. Ik weet eigenlijk niet waarom. Het gaat in ieder geval niet goed. Ik loop ook een paar keer naar buiten omdat de tranen maar blijven komen. Bij de lunchpauzes en de sharing circle (waarin we met de hele groep bij elkaar gaan zitten om onze ervaringen te delen) blijkt dat ik absoluut niet de enige ben. Onze lichamen zijn vermoeid van ruim vier uur yoga op een dag en de nieuwe indrukken. Ik lig iedere avond al voor tien uur op bed. Mijn hele dag draait om yoga. Niet dat ik klaag, want dit wil ik. Maar ik had niet verwacht dat ik het zo zwaar zou krijgen, zowel lichamelijk als mentaal.

Ik word fysiek elke dag sterker (hoewel de hoofdstanden echt nog way out of reach zijn voor me), maar ik vind het jammer dat in de derde week de focus steeds meer op de examens komt te liggen. Het stukje persoonlijke groei komt daardoor bij mij op een laag pitje te staan. Noem het woord examen, en ik krijg stress. Ieder mogelijk moment zit ik samenvattingen te schrijven van de stof, bestudeer ik de oefenvragen en raak ik in paniek omdat het kwartje maar niet lijkt te vallen. Het is zo verschrikkelijk veel. Het is namelijk niet alleen yogales, maar we krijgen ook anatomie, filosofie en les in het lesgeven. Er is een theorie en een praktijkexamen, en ook al verzekeren de leraren dat alles goed komt, ik kan het nauwelijks geloven.

Het yoga-gedachtengoed doorgronden

De leraren van One Yoga Thailand zijn stuk voor stuk gepassioneerde yogi’s met ieder hun eigen benadering. De één bekijkt yoga meer vanuit het fysieke aspect, de ander vanuit het mentale, en de volgende richt zich meer op de spirituele kant. Voor mij is dat mooi en moeilijk tegelijk. Ik vind het geweldig dat yoga zoveel verschillende kanten en facetten blijkt te hebben, het is alleen wel wat overweldigend.

Daarnaast vind ik het moeilijk om de filosofischer kant te begrijpen, omdat die juist niet te begrijpen is. Ieder antwoord is een nieuwe vraag en dat is lastig voor mijn gestructureerde brein dat houdt van stappenplannen, feiten en to-do-lijstjes. Het feit dat we super last minute ook het weekschema krijgen, zit me enorm dwars. Hoe moeilijk kan het zijn, denk ik dan. En stiekem, stiekem denk ik dat het One Yoga team het bewust doet, die informatie achterhouden. Dan worden we gedwongen meer in het hier-en-nu te leven.

Heel langzaam begin ik het steeds meer te voelen wat er bedoeld wordt met de filosofische concepten: lief zijn voor jezelf, niet oordelen, ons bewustzijn en de impact ik heb op mezelf en alles om me heen. Het zijn wazige concepten die ik niet goed kan uitleggen, maar die me hier op Koh Phangan wel aangrijpen, me aan het denken zetten en waar ik ook rust in vind.

Examenstress

De laatste dagen van de Yoga Teacher Training krijgen we studiegidsen, het examenrooster en er worden studiegroepjes gevormd. Ik duik meestal een cafeetje in om daar in m’n eentje te studeren. Al die verschillende interpretaties van de stof verwarren me namelijk. Als we in de laatste week het theorie-examen doen, moet ik toegeven dat ik veel te hard gestudeerd heb. Ik weet zoveel meer dan wat ze vragen! Het theorie-examen is dus gelukt. Twee mensen moeten nog een herexamen doen voor anatomie, maar die halen het de tweede keer ook.

De praktijkexamens vinden plaats in twee yoga shala’s. De groep is opgesplitst, want iedereen moet een uur les geven en dat gaat niet als we één voor één moeten. Ik ben de allerallerlaatste die les moet geven. Ik oefen mijn yogales op een vriend. Klopt de timing wel? Geef ik de juiste aanwijzingen? Voelt het goed? Al mijn yoga buddies geven heerlijke lessen, en dat maakt me zenuwachtig. Op de vrijdagochtend is er één meisje voor mij. Een Amerikaanse met een prachtige stem die ook nog even loepzuiver een mantra zingt. Het is geen wedstrijdje, maar hoe moet ik hier in godsnaam in de buurt van komen?

Na ieder praktijkexamen geeft de leraar uitgebreid feedback. Streng, maar met hele goede tips. Deze feedbackronde duurt voor mij echter jaren. Met iedere minuut en iedere tip voel ik me onzekerder en op een gegeven moment kan ik alleen nog maar heel hard huilen. Ik. Haat. Examens. Maar ik hou van mijn yogamensen: knuffels en lieve woorden all over the place. Puur verstandelijk weet ik dat ik me nergens druk om hoef te maken: slechts één keer in zijn carrière heeft de yogaleraar iemand het praktijkexamen zien verpesten. Wat zegt mijn hoofd dan? “Hier is nummer twee!” Hoe dan ook, ik neem een paar minuten om buiten frisse lucht in te ademen en moet er dan toch echt aan geloven.

Mijn eerste yogajuf-ervaring

Ik begin mijn eerste yogales met een paar trillende AUM’s. M’n stem slaat een paar keer over en ik kan het juiste volume niet vinden. Als ik m’n ogen angstig door de zaal laat gaan, kijken er alleen maar lieve gezichten terug. Een glimlach links, een knikje rechts. Als ik dit compleet ga verpesten, dan is dit de beste plek om dat te doen, besef ik me. Ik herpak me en geef les. Ik kan me er weinig van herinneren. Behalve dat op een gegeven moment iedereen met z’n gezicht de verkeerde kant op kijkt en dat ik geen flauw idee heb hoe die mensen daar zijn beland. Ik herhaal dezelfde serie, en nog steeds staan ze daar. Oeps! Uiteindelijk krijg ik fantastische feedback, en krijg ik complimenten over mijn humor tijdens de les. Wat een opluchting. Ik ben geslaagd. Ik ben yogadocent. Onscherpe blije selfie:

Dolblij ben ik met mijn papiertje. It’s official. Maar ik ben nog blijer met de yoga bubble vol lieve mensen die er voor je zijn als dat nodig is, met de connecties die ik hier heb gemaakt. Met m’n yoga buddies, en vooral de connectie met mezelf. Dankbaar is het enige woord wat in me opkomt. Intens dankbaar.

Wil jij ook graag een Yoga Teacher Training doen? Dit is degene die ik heb gedaan. Aanrader!

En als je het leuk vindt, kun je op YouTube een korte ‘yoga voor thuiswerken’ challenge bij me volgen of naar mijn yoga nidra sessies luisteren op Insight Timer.

Meer Thailand inspiratie

Handige links voor je Thailand trip

• Accommodatie. Favoriet blijft toch Booking.com. Verblijf je het liefst in een hostel? Check Hostelworld.
• Activiteiten. De leukste tours en activiteiten boek je bij GetYourGuide en Viator. En WithLocals heeft ook leuke tours. ‘Gratis’ wandeltours boek je bij Freetour.com of GuruWalk en voor fietstours moet je bij Baja Bikes zijn.
• Attracties en musea. Neem ook een kijkje bij Tiqets voor tickets voor musea en attracties (je krijgt 5% korting met de code KIMOPREIS22)
• Autohuur. Ik huur het liefst bij EasyTerra en Sunny Cars vanwege hun all-inclusive / worry-free aanbod. Als je meer prijzen wilt vergelijken, kun je bij Discover Cars terecht.
• Geld. Op sommige plekken wordt je Nederlandse bankpas misschien niet geaccepteerd, regel daarom een prepaid creditcard bij Revolut.
• Reisgidsen. Krijg je al helemaal zin in je Thailand trip? Snap ik! Om je voorpret verder aan te wakkeren kun je alvast een reisgids bestellen, bijvoorbeeld bij Bol.com of Amazon.
• Simkaart. Pas op voor onverwachte hoge bel- en internetkosten. Koop een lokale simkaart ter plekke of regel er eentje online via Airalo.
• Trein, bus en boot. Reserveer bussen, treinen en boten in Thailand met Busbud, 12Go of Omio.
• Vliegtickets. Vergelijk je opties! Check in ieder geval Momondo, Skyscanner en Kiwi.
• Verzorgde reizen. Liever compleet verzorgd op vakantie? De keuze is reuze: van ANWB vakanties tot Sawadee, of liever Tui, Corendon, Shoestring of de Vakantie Discounter? En dan heb je ook nog D-reizen.
• Yoga retreat. Of, ga lekker op yoga retreat in Thailand.

Sommige links op deze site zijn affiliate links. Als jij iets via zo’n link koopt, ontvang ik mogelijk een commissie.

Voor het eerst gepubliceerd: mei 2019. Daarna geüpdatet!