Laatste update: 5 maart 2017
Een week lang vertoef ik op een boot. Officieel heet het een Galapagos cruise, maar bij het woord ‘cruise’ moet ik denken aan een dikke boot, met minstens even dikke passagiers met Hawaï-shirts. Dit leek er in de verste verte niet op: een gammele boot zonder enige vorm van luxe. Fantastisch! En ik ben weer een paar wijsheden rijker.
Op de boot leer ik:
Kijk altijd vóór je uit
Op het bovendek en aan de eettafel kijk je naar je medepassagiers. Op zich wel zo gezellig natuurlijk, maar als de zee flink tekeer gaat, kun je er behoorlijk naar van worden. De oplossing: naar de horizon staren op het benedendek en er is opeens niks meer aan het handje. Dat drankje dat ik boven met geen mogelijkheid meer weg kreeg? Geen enkel probleem!
Zeeziekte kan aan land toeslaan
Serieus. Op de boot gaat alles prima, wel af en toe even die horizon opzoeken natuurlijk. Na drie dagen op de boot is het land echter een probleem. Omdat het evenwichtsorgaan zich aanpast aan de constante deining van de golven, golft het land opeens. Zolang ik in beweging blijf, valt het wel mee. Sta ik stil, dan is opeens de hele wereld in beweging. Met een beetje pech, hebben mensen daar nog zo’n drie dagen last van nadat ze de boot verlaten.
Schoon bestaat niet
Is het omdat er zes man op één kleine boot werkt en ze niks anders te doen hebben? Ik weet het niet, maar er wordt continu gepoetst. Het dek, de tafel, de vloer, de afwas… En zodra de één klaar iss, neemt de ander het weer over. Ook wij, de passagiers, worden regelmatig afgespoeld als de crew vindt dat we te veel zand van het strand meenemen de boot op.
Alles smaakt beter met aji
Aji is voor Ecuadorianen (en Colombianen, en Peruanen, en…) wat mayonaise voor veel Nederlanders is. Het kan gewoon overal bij. Ontbijt, lunch of diner. Op je ei, bij je rijst en door je soep. Aji is een hete saus gemaakt van pepers, soms met een smaakje als passievrucht.
Generatoren maken veel geluid
Heel veel geluid. Omdat er iets mis is met de motor, doen we het merendeel van de tocht met behulp van een generator. Die staat voor op het benedendek. Net voor mijn slaapkamer. Oefff… Wat een herrie! Lekker hoor, om vijf uur uit je bed gedreund worden door een oorverdovend gebrom. Het uitzicht maakt gelukkig alles goed.
Sommige angsten zijn gegrond
Ik heb al zo lang ik me kan herinneren lichte moeite met vissen. Ik weet niet wat het is, maar ze moeten gewoon niet te dichtbij komen. Mede daardoor trek ik duiken dan ook slecht. Snorkelen is voor mij voldoende, hoewel ik ook daarbij af en toe een lichte paniekaanval krijg en zo snel mogelijk uit het water wil. Correctie: MOET. Iedereen vindt het wat overdreven en ik weet zelf heus ook wel dat die kleine visjes me niet op zullen eten. Toch? Wrong! Tijdens deze week zijn twee medepassagiers gebeten door een vis. Zo eentje van nog geen 20 centimeter lang. Van die tandjes krijg je stiekem een flinke wond. Ok, je zult niet doodbloeden, maar toch! Volgens Nemo zijn vissen vriendjes en geen eten. Fish are friends, not food. Yeah right… Doe mij maar een lekker visje met wat aji.
Aguardiente kan ook lekker zijn
In Colombia hebben mijn reisgenoot en ik onze portie aguardiente (soort ouzo) wel gehad. De Colombianen en ook Ecuadorianen zijn er dol op en delen het graag uit. Ik vind het één van de smerigste drankjes die er bestaat, maar afslaan is onbeleefd helaas. Gelukkig weet de crew op de boot wel raad met aguardiente en schotelt ons heerlijke caipirinhas voor. Slimme move ook, want daarna vragen ze om een fooi voor de cruise :-). Dat kun je beter aan beschonken mensen vragen dan aan nuchtere.
Goede tips?
Super nuttige levenslessen, nietwaar? Ik vrees dat ik wel moet toegeven dat ik mezelf hiermee nog niet kan classificeren als expert in de botenbusiness. De echte wijsheden rondom boten zijn me ontgaan. Ik weet nog steeds niet wat stuurboord en bakboord is, maar ik heb wel genoten van de Galapagos eilanden.
