fbpx

Laatste update: 15 mei 2020

“It’s not about the destination, it’s about the journey.” Het is een bekende reisquote die in vele variaties online rondzwerft. In het geval van de Machu Picchu in Peru neem ik de quote voor waar aan en waag ik me aan de Inca Trail. Een pittige tocht van vier dagen die me letterlijke en figuurlijke ups en downs brengt. En ja, daar zijn beelden van. Van pure vreugde en slechte grappen tot zware vermoeidheid en hopeloosheid.

Eindbestemming: Inca ruïne Machu Picchu

Machu Picchu is een 15e eeuwse Inca stad middenin de jungle. Vanwege de verborgen ligging werd de stad pas aan het begin van de 20e eeuw ontdekt. Machu Picchu was in de hoogtijdagen van het Inca tijdperk niet eens de meest belangrijke stad, maar het is (dankzij de ligging) wel de best bewaarde. De Inca Qorikancha ruïne in Cusco was bijvoorbeeld veel belangrijker voor de Inca’s, maar de Spanjaarden vernielden deze.

Pieken en dalen van de Inca Trail

In vier dagen tijd loop ik met twee vrienden van thuis, een stel uit Luxemburg, een Argentijnse dame, onze gids en zeven dragers de Inca Trail om bij de Machu Picchu te komen. De trail is maar een kilometer of 38. Het voelt als veel meer omdat we veel bergop gaan. Zeker niet mijn sterkste punt. We klimmen tot maar liefst 4200 meter hoogte. In deze vier dagen kom ik mezelf meerdere malen per dag tegen. Afzien!!! Niet alleen de Inca trail kent pieken en dalen, maar mijn gemoedstoestand ook. Geniet je mee van mijn gezicht in al deze fases?

Dag 1 Inca trail

Wekker:         6.00 uur
Startpunt:     Km82
Eindpunt:     Wayllabamba
Afstand:        13 kilometer
Duur:             5 uur

We zijn vroeg in de ochtend met een busje uit Cusco vertrokken om rond het middaguur aan de Inca trail te starten. Bij de start krijgen we eerst nog wat uitleg.

Mijn gezicht: twijfel.
“Oef, dit klinkt best heftig.”

Het officiële begin van onze trek is Km 82. Hier moeten uiteraard foto’s gemaakt worden. Om en om poseren we.

Mijn gezicht: gematigd overtuigd.
“Ik kan dit, ik heb er zin in! Hopelijk ben ik niet de langzaamste van de groep…”

Het eerste gedeelte van de trek is vrij vlak en het pad is goed verhard. Het zonnetje komt zelfs iets door dus het is nog lekker warm zo. De trui kan zelfs uit. Ik stap lekker door.

Mijn gezicht: vertrouwen.
“Dit kan ik wel aan hoor.  En wat is het hier mooi!”

Al snel moeten we toch stijgen. Ik merk dat ik licht buiten adem raak en mijn hart sneller klopt. Wat hoger is het ook meteen kouder, dus de trui moet weer aan.

Mijn gezicht: spijt.
“Hmmm, misschien was ik wat overmoedig. Hoe lang duurt dit nog? Ik heb honger.”

Het landschap is zo verschrikkelijk mooi. In de verte zien we besneeuwde bergtoppen: wow! Zo middenin de bergen voel ik me heel klein en nietig. We lopen steeds verder van de bewoonde wereld vandaan. Eerst kwamen we af en toe nog iemand tegen. Nu is het echt alleen ons groepje.

Mijn gezicht: ongemak.
“Ik hou niet van poseren!”

Dag 2 Inca trail

Wekker:        05.30 uur
Startpunt:    Wayllabamba
Eindpunt:     Paqaymayu
Afstand:        11 kilometer
Duur:             7 uur

De tocht van de tweede dag is een stuk langer en we lopen flink veel omhoog. We lassen daarom veel pauzes in.

Mijn gezicht: opluchting.
“Zitten is fijn!”

Ik ben bijzonder blij met mezelf: ik kan de groep goed bijhouden. Sterker nog, soms lig ik zelfs even voor. Het meenemen van een wandelstok uit het hostel blijkt ook een slimme zet. Zelfs al zijn de paden goed bewandelbaar, toch is het fijn wat steun te hebben. 

Mijn gezicht: (ik gok) optimistisch.
“Kom op jongens! We kunnen dit!”

Terwijl ik loop, vergeet ik af en toe om me heen te kijken en te genieten. Ik ben drukker met mijn voeten optillen en weer neerzetten dan met de omgeving. Daarom moet ik soms even heel bewust dingen in me opnemen en terugkijken op het pad wat we al hebben afgelegd.

Mijn gezicht: blij.
“Check ons dit nou gewoon doen!”

Op dag twee staat de Dead Woman’s Pass op het programma. We bereiken maar liefst de 4200 meter hoogte. Dat voel ik aan alles: mijn benen, mijn adem, mijn hart, mijn stemming. Het ene moment wil ik opgeven, het volgende moment zet ik juist weer een stapje extra.

Mijn gezicht: uitgeput maar voldaan.
“I made it!”

Bovenaan de Dead Woman’s Pass blijven we een poosje hangen om foto’s te maken.

Mijn gezicht: trots en superblij.
“Whoohoo!”

Maar ja, als je eenmaal boven bent, moet je ook weer naar beneden. Het is flink koud op weg naar beneden. Bovenaan begon ik met t-shirt, trui, jas en muts om vervolgens bezweet en uitgeput aan te komen bij onze kampeerplek van de avond. We hebben nog een paar uur voor het donker word en die brengen we allemaal slapend door. Herstellen! Morgen weer vroeg op namelijk.

Mijn gezicht: moe.
“Kan mijn tent gewoon hier neergezet worden?”

’s Nachts is het koud in de tent. Echt heel koud. Thermokleding is echt geen overbodige luxe, maar zelfs mijn mooie roze exemplaar is niet bepaald charmant. Snel in die slaapzak kruipen dus.

Mijn gezicht: geveinsde glimlach.
“Moet deze foto nou echt?”

Dag 3 Inca trail

Wekker:        05.30 uur
Startpunt:    Paqaymayu
Eindpunt:     Wiñayhuayna
Afstand:        14 kilometer
Duur:             9 uur

Dag 3 begint met een flinke klim. Het pad konden we al vanuit onze tent zien en ik keek er flink tegenop. Terecht blijkt. Het slaapgebrek begint me op te breken en het pad is verschrikkelijk steil. Er lijkt geen einde aan te komen.

Mijn gezicht: lachen als een boer met kiespijn.
“Ik wil slapen en waarom ziet zij er nog wel zo fris en fruitig uit?”

Ik probeer mezelf een beetje op te peppen: photobombing!

Mijn gezicht: afgepeigerd.
“Ok. Wakker worden allemaal!”

Door het slaapgebrek, de fysieke inspanning en de korte herstelperiodes worden we een beetje melig. Hoe slechter de grap, hoe leuker we het lijken te vinden. Onze humor is erbarmelijk slecht. Laten we de hoogte maar als excuus gebruiken.

Mijn gezicht: Grijns met een hoofdletter G.
“Ken je dat verhaal van die mensen die naar de Machu Picchu gingen? Hahahahaha.”

Het weer op de Inca Trail slaat ontzettend snel om. Het ene moment smeer je zonnebrandcreme, het volgende moment zet je je muts op.

Mijn gezicht: wallen.
“Mijn eerste muts ooit komt goed van pas, maar die wallen…. Volgende keer een bivakmuts?”

Het begint met een paar druppeltjes regen. Die paar druppels worden een regenbuitje. Dat buitje ontwikkelt zich tot een hoosbui. En die hoosbui houdt vervolgens een paar uur aan. Gelukkig is er een kleine tunnel waar we kunnen schuilen.

Mijn gezicht: gematigd ok.
“Hmmm, ik haat regen. Gelukkig is schuilen ook rusten. Het houdt vast zo op.”

De regen houdt niet meer op, dus we moeten toch door. Mijn windjas en regenjas blijken niet waterdicht dus ik ben al snel koud tot op het bot (note to self: als je zulke spullen wast, verliezen ze hun waterwerende werking. Nabehandelen dus!) Terwijl onze dragers proberen de tenten op te zetten, schuilen wij in een klein schuurtje. We staan hier wel anderhalf uur en ik krijg het kouder en kouder. Heb ik al blauwe lippen? De regen zet nog een paar uur door en helaas is het ook in onze tent nat.

Mijn gezicht: ongelukkig.
“WAAROM? Ik wil niet meer. Wie heeft dit bedacht? Ik moet een beetje huilen.”

Dag 4 Inca trail

Wekker:        02.30 uur
Startpunt:    Wiñayhuayna
Eindpunt:     Machu Picchu
Afstand:        7 kilometer
Duur:            4 uur

Op de laatste dag staan we belachelijk vroeg op. In het donker beginnen we aan de laatste kilometers naar de Machu Picchu. We zullen via de Sun Gate binnenkomen. We volgen het pad en bij iedere hoek hoop ik dat daarachter de beroemde Inca stad opdoemt.

Mijn gezicht: wanhoop.
“Rot op met je foto.”

Na een paar uur lopen is de beloning eindelijk daar: de plek die ik alleen van foto’s ken is nu echt. Zo raar. Het is een bekende plek en een vreemde plek tegelijk. Ik ben blij dat we via de Sun Gat binnenkomen. Het is hier nog rustig en we kunnen het hele gebied goed in ons opnemen.

Mijn gezicht: uitgelaten.
“Ik ben er. Ik ben er! IK BEN ER!”

In Machu Picchu geeft onze gids ons nog een rondleiding. Na een paar dagen fysieke inspanning en slaapgebrek, is deze rondleiding totaal zinloos. Niemand kan zijn concentratie erbij houden. Mensen sluiten hun ogen en genieten van het zonnetje terwijl de gids in onduidelijk Engels verder praat. We nemen een snack, drinken wat en maken flauwe grappen.

Mijn gezicht: ondeugend
“Hihihi, bedoelden ze dit bordje?”

Uiteindelijk zijn we denk ik zo’n 1,5 uur in Machu Picchu. Na onze Inca Trail vinden we het extreem druk in de oude Inca stad. Daarnaast wil iedereen zich graag opfrissen en eten. Een paar mensen blijven nog een dagje in Machu Picchu Town (Aguas Calientes). Dat is best een slimme zet: zij gaan morgen als ze lekker zijn uitgeslapen nog een keertje terug. Wij pakken de trein en bus terug naar Cuzco. Op het station nemen we nog even op gepaste wijze afscheid van de Inca Trail en Machu Picchu…

Wil je nog een paar praktische tips voor de Inca Trail? Check dan deze blog.

Meer Peru inspiratie?

PERU - blogoverzicht
  • Accommodatie. Favoriet blijft toch Booking.com. Verblijf je het liefst in een hostel? Check Hostelworld.
  • Activiteiten. De leukste tours en activiteiten boek je bij GetYourGuide en Viator. Je kunt het ook proberen bij WithLocals. Voor ‘gratis’ wandeltours: check Freetour.com en GuruWalk en voor fietstours moet je bij Baja Bikes zijn.
  • Attracties en musea. Neem ook een kijkje bij Tiqets voor tickets voor musea en attracties (je krijgt 5% korting met de code KIMOPREIS22)
  • Autohuur. Ik huur het liefst bij EasyTerra en Sunny Cars vanwege hun all-inclusive / worry-free aanbod. Meer prijzen vergelijken? Dat doe je bij Discover Cars.
  • Bussen. Reserveer bussen en treinen in Peru met Busbud12Go of Omio.
  • Geld. Op sommige plekken wordt je Nederlandse bankpas misschien niet geaccepteerd, regel daarom een prepaid creditcard bij Revolut.
  • Reisgidsen. Noem me ouderwets, maar ik vind het nog altijd fijn om een papieren reisgids door te bladeren. Te koop bij onder andere Bol.com en Amazon.
  • Reisuitrusting. Koop je gear bij Bever of Decathlon, of gewoon bij Bol.com.
  • Simkaart. Pas op voor onverwachte hoge bel- en internetkosten. Koop een lokale simkaart ter plekke of regel er eentje online via Airalo.
  • Verzorgde reizen. Liever compleet verzorgd op vakantie? De keuze is reuze: van ANWB vakanties tot Sawadee, of liever Tui of Shoestring?
  • Vliegtickets. Vergelijk je opties! Check in ieder geval MomondoSkyscanner en Kiwi.
  • Yoga retreat. Of ga voor een mooi yoga retreat in Peru!

Sommige links op deze site zijn affiliate links. Als jij iets via zo’n link koopt, ontvang ik mogelijk een commissie.

Reacties

  1. Hahahhaa! Geweldige blog. Door die foto’s en de bijschriften voel ik met je mee en ‘zie’ ik de emoties. Ik denk niet dat ik me er aan waag. Of kun je heen ook gewoon met de bus?

    • Je mag deze ‘lijdensweg’ overslaan hoor. Er gaat ook een bus naar Machu Picchu, dan hoef je een stuk minder ver te lopen. Maar ja… ik had deze trek absoluut niet willen overslaan!

  2. Leuk verhaal Kim!
    Zo’n 10 jaar geleden zouden we ook de Inca trail lopen maar er ging iets vreselijk mis met onze boeking vanuit Nederland. En kort daarna kreeg ik problemen met mijn knie. Het kriebelt nog steeds vandaar dat ik op deze pagina terecht kom. Maar na het lezen van jouw blog geloof ik dat ik deze trail toch echt van mijn bucket list moet strepen. Er zijn nog zoveel andere mooie dingen, dat weet jij als geen ander!

    • Oh wat zonde! Het is er wel echt eentje die je nooit meer vergeet. Toch maar weer plannen gaan maken die kant op hoor!

    • Hi Roel!

      Wat zonde dat je hem niet kon lopen!

      Wij wilden hem ook boeken maar dat kon helaas niet meer vanwege uitverkochte permits. Via een Nederlandse organisatie hebben we nu de Salkantay trek geboekt. Zij waren erg behulpzaam voor ons, misschien een tip voor de volgende keer zodat het niet weer misgaat met de boeking! ( https://bookatrekking.com/nl/trekking/peru/ )

      Succes!

      Groetjes,

      Remco

      PS: Zodra we terug zijn laten we misschien nog even weten hoe het was!

Schrijf een reactie