Laatste update: 4 februari 2017
Colombianen zijn dol op beauty pageants. De Miss Universe verkiezing is overal te volgen. Sterker nog, er is geen ontkomen aan. Wat zit er achter de gekte rondom Miss verkiezingen? Hoe zit het met de Colombiaanse schoonheidsidealen?
Trots op de Missen
Ik ben ik Colombia als Miss Universe wordt gekozen. Ik heb het nooit echt gevolgd. Dames in bikini’s en avondjurken die alle vragen beantwoorden met ‘world peace’ trekken me niet zo. In Colombia zijn ze echter helemaal gek van beauty pageants en wordt de uitreiking overal uitgezonden. Ik zie met mijn Nederlandse reisgenoot de show in een restaurant, het achtervolgt ons op straat vanuit iedere huiskamer en bij een strandtent worden we opnieuw met de Missen geconfronteerd. Ok. Hier kunnen we dus niet onderuit.
Het blijkt gelukkig geweldig. Het enthousiasme van de Colombianen voor Miss Universe is vergelijkbaar met het kijken van het WK voetbal, echt. Alleen voeren de vrouwen hier het hoogste woord. Wij zitten dus te genieten met onze cerveza als op de top tien bekend wordt. Een beschaafd klapje van ons bij Miss Nederland en luid gejuich voor Miss Colombia. Onze medekijkers vinden het fantastisch dat wij Nederlanders met hen meekijken.
De top vijf!
Gelukkig weet ‘onze’ Yasmin Verheijen het te schoppen tot de laatste ronde, maar nog mooier: de Colombiaanse Paulina Vega is verkozen tot Miss Universe. Wat zijn onze nieuwe Colombiaanse vrienden trots! Ze vinden het oprecht zielig voor ons. We vertellen niet dat het ons niks uitmaakt. Ik vrees dat de vriendschap dan voorbij is. Als er bij de mini-biografie van de meeste Missen staat dat ze rechten of economie studeren, of kinderen met een beperking les geven, en als er dan bij onze Nederlandse Miss staat dat ze vlinders verzamelt, dan kun je toch niet beledigd zijn?
Mijn beeld over de verkiezing an zich staat nog: slechte antwoorden (op overigens ook slechte vragen: als mijn Spaans me niet in de steek liet, was één van de vragen wat mannen van vrouwen kunnen leren, of andersom), beetje dansjes doen, allemaal zelfde soort dames met mooi lang golvend haar… Not my cup of tea. Maar kijken met de Colombianen is fantastisch! Check het filmpje voor hun reactie op de uitslag…
Schoonheidsgekte
Miss Universe zet me ook aan het denken over het Colombiaanse schoonheidsideaal. Vrijwel ieder land kent andere schoonheidsidealen. In Colombia gaat het vooral om grote billen en borsten, dat zie je terug bij de Missen. Mensen zijn hier lyrisch over schoonheidswedstrijden. Overal is een Miss voor: de stad, Carnaval, een fruitsoort, zelfs de gevangenis. In de Buen Pastor gevangenis in Bogota zijn de Missen meestal veroordeeld voor, of in afwachting van, een drugsproces.
Tegenstrijdig straatbeeld
De gemiddelde Colombiaanse Miss heeft grote borsten en flinke ronde billen. Dat zie je ook op straat, maar dan inclusief flinke armen, benen en buik. De gemiddelde Colombiaanse vrouw heeft namelijk behoorlijk overgewicht en de overeenkomsten met de dames op tv zijn ver te zoeken. Maar dat geldt waarschijnlijk voor ieder land. De Colombiaanse vrouw maakt dat in ieder geval niks uit. Ze schaamt zich niet en paradeert vrolijk rond in string bikini, witte legging met felgekleurde slip, een net iets te klein t-shirt en doorschijnende tops. Outfits waarvan je niet wilt dat je moeder er in rond loopt en waarvan je ouders ook hopen dat je het niet aantrekt. (Dat is vast iets te zwart-wit, maar wel wat me opviel de afgelopen dagen.) Gek genoeg kampt Colombia met eetproblemen. Het gemiddelde straatbeeld zegt overgewicht, maar Medellin kent ‘s werelds hoogste percentage (17% in 2003) meisjes met eetstoornissen.
Plastische chirurgie
Het schoonheidsideaal (grote borsten, flinke ronde billen) wordt in Colombia wel nagestreefd, en eigenlijk ook opgelegd. Paspoppen vallen bijna voorover van hun eigen boezem en de Missen met de perfecte maten worden vereerd en geïmiteerd. Nogal rigoureus ook: plastische chirurgie is geen uitzondering. Op het strand verschijnt de ene na de andere dame met grote, rechtopstaande borsten. Meisjes krijgen ze zelfs cadeau te krijgen voor hun 15e (quinciñera) verjaardag!! In een artikel hier in de krant las ik dat het motto ‘have the body you desire, not the one you were born with’ hier echt van toepassing is.
Betere toekomst
Met schoonheid hopen de meiden deuren voor zichzelf en hun families te openen. Het lijkt een echte carrièrekeuze. Van schoonheidskoningin hopen ze door te groeien naar actrice of presentatrice. Een enkeling schopt het zelfs tot in de politiek. Schoonheid betekent namelijk ook macht, geld, liefde en kansen om uit de armoede te stappen. En daar kun je natuurlijk niet vroeg genoeg mee beginnen. Sommige meisjes gaan daarom op hun zevende al naar de beauty academy om te leren over etiquette en mode. Mooi zijn is prioriteit nummer 1 in het leven van een opgroeiend meisje.
Narco-aesthetics dankzij Escobar
Colombia Reports schrijft dat een deel van de gekte rondom schoonheid komt door narco-aesthetics. Drugsbaronnen verzamelen mooie vrouwen om zich heen. Ze laten ze uit andere landen overkomen of laten simpelweg iemand verbouwen tot de ideale vrouw. Pablo Escobar zette in de jaren zeventig en tachtig het voorbeeld neer: hij zag zijn vrouwen het liefst verbouwd. Zo werd plastische chirurgie sociaal en cultureel acceptabel en een prima opstapje naar een beter leven. Plus, die implantaten zijn natuurlijk super handig om drugs in te vervoeren…
Veel maatjes meer…
Dus ja, mensen hier zijn echt geobsedeerd van schoonheid. Plastische chirurgie voor borsten, billen en lippen is geaccepteerd en misschien zelfs wel een statussymbool. De Miss verkiezingen zijn een echte happening en men kijkt tegen de deelneemsters op. Voor zo ver ik kan oordelen, slaat slechts een klein gedeelte van de mensen door met plastische chirurgie en het leven als een rockster in de drugkartels. Want het straatbeeld blijft toch overgewicht zonder schaamte. Mensen die zich met een gerust hart in een maatje S proppen terwijl dat echt een XL had moeten zijn. Niet heel sexy.
