Inmiddels bereikt het nieuws over de overstromingen en modderstromen ook Nederland merk ik aan mijn WhatsApp. Tel daar een paar busongelukken bij op en mijn telefoon staat roodgloeiend. Ik ben er nog!
Iedereen die reist, hekelt het moment. Het moment waarop jij je beseft dat je reis ten einde komt. Helaas is dat moment voor mij ook gekomen. Treurig, maar ook een goede wake up call om nog even alles eruit te halen voor ik weer terug vlieg uit Zuid-Amerika.
De strohoed. Wie kent ‘m niet? Perfect voor het strand en op festivals zie je ook veel varianten van deze hoedjes voorbij komen. Ook in Ecuador zie je ze veel, heel veel. De beroemde Panama hat is namelijk Ecuadoriaans. Yup. Lekker verwarrende naam gekozen mensen!
“Baños also offers an innovation in freefall insanity called puenting (think bungee jumping without the bounce). It crudely translates as ‘bridging’, but it’s really swinging, in this case along a rope tethered to two bridges”, aldus de Lonely Planet. En dat is precies wat ik gedaan heb.
Early adaptor als ik ben (ja, dat was sarcasme), reis ik natuurlijk niet met een e-reader maar lekker ouderwets met echte boeken. Je weet wel: met een kaft en veel papier. Omdat het nogal ondoenlijk is een hele bibliotheek mee te nemen ben ik zeer gelukkig met de book exchange optie op reis.
De Galapagos eilanden zijn fantastisch. Tijdens mijn verblijf maak ik vrienden en familie helemaal gek met vrijwel continue foto updates. De reis is een rib uit mijn lijf. Maar ik zou er zo een nier bij cadeau doen. Absoluut, 100% de moeite, of liever: het geld, waard.
