Vanavond zoemt het om me heen: “het doet wel wat denken aan Texel”, “het is net alsof ik op een Waddeneiland ben” en “je hoeft dus niet hé-lé-máál naar de Wadden”. Ik ben op het Vuurtoreneiland in Amsterdam. Daar waar het niet alleen de Wadden zoemen, maar ook muggen.
Die kleuren! Die geuren! Ik ben volop aan het genieten op de markt van Kaş, Turkije. Het zijn niet alleen de groenten, kruiden en noten die me blij stemmen, het zijn vooral de mensen. Zo vriendelijk. Zoals overal in de stad trouwens.
Tijdens een detoxvakantie ben je 24/7 bezig met voedsel, bewegen en tot rust komen. Maar dan kom je thuis en moet je je goede gedrag volhouden in combinatie met een drukke agenda en een wereld vol verleidingen. Benieuwd of ik me staande weet te houden?
Cuba staat bijna synoniem voor Che Guevara. In Santa Clara is zijn aanwezigheid nog bijna voelbaar. Bezoek de verschillende sights en leer meer over Cuba’s revolutie. En als je toch in Santa Clara bent, er zijn ook een paar non-Che-bezienswaardigheden hoor!
Leegstand. Gebouwen die hun functie hebben verloren. De nachtmerrie van ieder stadsbestuur. Tijdens de Week van Nieuw Maastricht ontdek ik hoe Maastricht stadsontwikkeling aanpakt. Want het hoeft geen nachtmerrie te zijn. De stad realiseert juist dromen.
Een weekje Turkije. Ik denk dan aan zon, zee, strand, lekker eten, lange avonden met een fles wijn, terrasjes pakken… Genieten! Maar wat als je eten schrapt én drie keer per dag moet sporten? Is dat nog vakantie?
