Al dik twee maanden is mijn voornaamste vervoermiddel de bus. Thuis probeer ik ‘m zo veel mogelijk te vermijden, maar in Zuid-Amerika is de bus juist erg handig. En nooit saai.
De strohoed. Wie kent ‘m niet? Perfect voor het strand en op festivals zie je ook veel varianten van deze hoedjes voorbij komen. Ook in Ecuador zie je ze veel, heel veel. De beroemde Panama hat is namelijk Ecuadoriaans. Yup. Lekker verwarrende naam gekozen mensen!
“Baños also offers an innovation in freefall insanity called puenting (think bungee jumping without the bounce). It crudely translates as ‘bridging’, but it’s really swinging, in this case along a rope tethered to two bridges”, aldus de Lonely Planet. En dat is precies wat ik gedaan heb.
Ik breng ruim een maand door in Ecuador. Overal zie ik dreamcatchers (dromenvangers), zowel als souvenir als in auto’s en huizen van de Ecuadorianen, maar waarom toch? Want dromenvangers en Ecuador zijn in mijn hoofd geen logische combinatie.
Early adaptor als ik ben (ja, dat was sarcasme), reis ik natuurlijk niet met een e-reader maar lekker ouderwets met echte boeken. Je weet wel: met een kaft en veel papier. Omdat het nogal ondoenlijk is een hele bibliotheek mee te nemen ben ik zeer gelukkig met de book exchange optie op reis.
De Galapagos eilanden zijn fantastisch. Tijdens mijn verblijf maak ik vrienden en familie helemaal gek met vrijwel continue foto updates. De reis is een rib uit mijn lijf. Maar ik zou er zo een nier bij cadeau doen. Absoluut, 100% de moeite, of liever: het geld, waard.
Een week lang vertoef ik op een boot. Officieel heet het een Galapagos cruise, maar bij het woord ‘cruise’ moet ik denken aan een dikke boot, met minstens even dikke passagiers met Hawaï-shirts. Dit leek er in de verste verte niet op: een gammele boot zonder enige vorm van luxe. Fantastisch! En ik ben weer een paar wijsheden rijker.
In m’n eentje de wereld ontdekken, of in ieder geval een klein stukje ervan. De meest gestelde vraag voor vertrek is of ik het niet eng vind, zo alleen. Ja natuurlijk wel! Maar juist dát, die ‘angst’, maakt het mooi.
Mijn reisgenoot en ik zijn in Ecuador aangekomen na zo’n vijf weken Colombia. De tijd vliegt. Wat hebben we veel gezien en gedaan. En op veel verschillende plekken geslapen. Hopelijk ben je inmiddels een beetje jaloers en ben je ook een reis naar Colombia aan het plannen. Daarom onderstaand een overzicht van de hostels die wij hebben bezocht.
