fbpx

This post is also available in: Engels

Laatste update: 30 mei 2023

D-Day, 6 juni 1944. Het is de dag van de invasie van de geallieerden in Normandië via de kustlijn. Veel soldaten vonden hier een akelige dood. Nu is het strand het decor van een familiedagje. Kinderen spelen met een schepje of een vlieger en een stelletje laat de hond uit. Wat een bitter contrast. 

Omaha Tour: Operatie Overlord

Ik bezoek de D-Day stranden in Normandië met een gids. Ik vrees namelijk dat als ik het op eigen houtje doe, dat ik dan naar een leeg strand sta te turen en de context mis. Ik boek een Omaha tour van een halve dag met Overlordtour. Het contact per mail is snel en vriendelijk. Goed gereld dus. Mochten zij geen beschikbaarheid hebben, probeer dan deze of deze tour.

Een Engels sprekende Fransman neemt de groep van zeven met een busje op sleeptouw vanuit Bayeux. De tour duurt dik vier uur en is vooral gericht op het Omaha strand, van Longues-sur-Mer tot Pointe du Hoc. In eerste instantie begrijp ik de naam Overlordtour niet. Shame on me: dat is de naam van de operatie van de geallieerden. Binnen vijf minuten heb ik in ieder geval al iets opgestoken van de tour.

Longues-sur-Mer

We beginnen bij Longues-sur-Mer. Daar staat een batterij van de Duitsers die diende als verdediging. Je kunt er nu de scheepskanonnen bekijken. Ik zie dikke betonnen muren en daken met een kanon en wat opslagruimte. Verder zijn er een paar kleinere bunkers en vertelt onze gids over de loopgraven en mijnenvelden. Honderdtachtig Duitsers bemanden deze plek. Nu zijn het vooral mensen met selfiesticks die de batterij bemannen. Want ja, een toeristische attractie is het wel. Er komen veel mensen op de D-Day bezienswaardigheden af. Terecht ook, want het is een belangrijk stuk geschiedenis.

Omaha Beach en D-Day

We maken een paar stops in de buurt van het Omaha strand. Het doel van operatie Overlord was West-Europa van Duitsland bevrijden. D-Day was het startschot. Voornamelijk Britten en Amerikanen probeerden via de stranden Omaha, Utah, Gold, Juno en Sword het Franse land te veroveren. Een kuststrook van zo’n vijf kilometer. Schrijver Ernest Hemingway landde ook op Omaha strand. Hij had ‘geluk’. Veel soldaten vonden namelijk al snel de dood.

Na de landing moesten ze door dertig meter ondiep water lopen, een aantal verdronk vanwege de zware bepakking. Vervolgens stond ze machinegeweervuur te wachten op het strand. Landmijnen, Duitsers in bunkers op kliffen, nauwelijks steun van grof geschut door het verlies van 27 van de 29 drijvende tanks… Uiteindelijk wisten ze wel door de Duitse linies te breken, maar met een groot verlies. Ruim drieduizend Amerikanen stierven hier.

De kust diende vlak na D-Day als belangrijke aanvoerroute voor bevoorrading van de troepen. En nu, nu loop ik er samen met honderden anderen rond om me te vergapen aan de overblijfselen en herinneringen. Dat voelt wrang, maar het is ook nodig. De uitdrukking ‘opdat we niet vergeten’ is zo ontzettend waar.

Amerikaanse begraafplaats

Met tour bezoek ik ook de Amerikaanse begraafplaats Colleville-sur-Mer. Hier liggen 9.387 Amerikanen begraven, waarvan één uit de Eerste Wereldoorlog, 4 vrouwen en 307 ongeïdentificeerde mensen. De Joodse mensen zijn te herkennen aan stenen met Davidster. Op een aantal graven ligt een dennenappel. Dat doen de gidsen zodat ze gemakkelijk de bijzondere graven kunnen terugvinden. Bijvoorbeeld iemand met een medal of honor of een vader en zoon.

Amerikaanse begraafplaats

Het is verschrikkelijk druk op de begraafplaats. Het is zo groot en imposant, maar alleen helemaal achterin kun je in stilte rondlopen. Bij de ingang staat een groot bronzen beeld, een herdenkingstuin en een muur met de namen van vermisten. Enkele namen hebben inmiddels een rozet erbij gekregen, deze mensen zijn toch nog teruggevonden en geïdentificeerd. Het zijn zo ontzettend veel namen. Ik wil ze het liefst allemaal lezen. Hier loop ik toch tegen de strakke schema van een tour aan. We moeten door.

namen amerikaanse begraafplaats normandie

De klif van Pointe du Hoc

De tour eindigt bij Pointe du Hoc. Ook hier werd op 6 juli door de geallieerden aangevallen. De bedoeling was de kanonnen uit te schakelen met 255 man. Voorafgaand werd Pointe du Hoc al flink gebombardeerd waardoor de Duitsers de kanonnen meer landinwaarts verplaatsten. De Rangers, de soldaten van de geallieerden, wisten dit niet. Na een heftige klim van 30 meter wisten ze positie in te nemen, maar pas na een paar dagen kwam er serieuze versterking om de Duitsers echt te overmeesteren. De klif is zo ontzettend steil. Onvoorstelbaar dat je daar terwijl je onder vuur wordt genomen op klimt. Bij Pointe du Hoc vind je verder nog overblijfselen van de gevechten. Het terrein is ruw: er zijn kraters geslagen door de kanonnen.

D-Day tour: tijd tekort

In vier uur tijd kom ik slechts in aanraking met een heel klein stukje van de geschiedenis. De tour van een halve dag is een fijne tour voor mensen met beperkte tijd die toch veel willen zien. Ik zie overblijfselen en terreinen die getuige zijn geweest van de strijd hier. Verder ben ik overgeleverd aan mijn eigen fantasie en de verhalen van de gids. Beelden van series als Band of Brothers doemen op. Je kunt hier trouwens ook Band of Brothers tours doen. De eerste afleveringen van de bekende HBO serie staan in het teken van de voorbereiding van Easy Company op D-Day en de landing bij Utah beach.

Eigenlijk is het ook wel mooi dat er op de stranden nu rennende kinderen en blaffende honden zijn. Voor die vrijheid hebben de soldaten immers gestreden. Ik vind dit bezoek aan de D-Day stranden hoe dan ook erg indrukwekkend. Waarschijnlijk kom ik hier nog wel eens terug om nog meer te leren.

Meer Frankrijk inspiratie?

Frankrijk blogoverzicht

Sommige links op deze site zijn affiliate links. Als jij iets via zo’n link koopt, ontvang ik mogelijk een commissie.

Voor het eerst gepubliceerd: juli 2016. Daarna geüpdatet.

Schrijf een reactie